Hoe komt het gebouw tot stand? Je hebt de container, en dan?
Er is de plek en het materiaal. In Leidsche Rijn hebben we heel bewust een plek bij het water gekozen. Het water, het spoor en die weidsheid die je daar hebt. Dat gegeven vonden we erg interessant en typisch voor de wijk. In de Wittevrouwen vind je dat natuurlijk niet. De eerste dag had Rikkert al zoiets: er moet een vlonder komen. Of een steiger. Voor het huisje zelf hadden we nog helemaal geen idee, dus dan wordt het beschikbare materiaal het volgende uitgangspunt.
Is het ontwerp een weerspiegeling van de wijk waarin het staat?
Ja, dat zie je heel duidelijk terug in het materiaal wat we gebruikt hebben. In Leidsche Rijn is het huisje een mix van karakteristieke materialen van oude boerderijen en kleine fabriekjes in combinatie met typische vinex-elementen.
Wat is er dan zo karakteristiek aan Leidsche Rijn?
Tijdens het zoeken naar materialen kwamen we in een oude hooischuur terecht. Voor het stapelen van hooibalen kon het dak eraf en omhoog geplaatst worden. Die techniek hebben we weten toe te passen in ons definitief ontwerp. Ons huisje moest namelijk ook demontabel zijn,zodat het kan worden opgeslagen voordat het in mei op de Neude komt te staan.Het eindresultaat lijkt op een boerenschuur met een vergelijkbaar schuin dak, maar dan wel met een gloednieuwe laminaatvloer erin. Een vrouw gaf deze vloer weg, omdat ze bij nader inzien de kleur toch niet zo mooi vond. Zo is het net als in eerdere projecten echt een ding geworden wat daar vandaan komt.
Jullie hebben dit project al eerder uitgevoerd in Milaan en Wenen. Merken jullie verschillen?
Er zijn grote verschillen. Italianen zijn heel enthousiast en die vinden alles snel goed. Ze zijn heel gastvrij. Je geeft ze een kopje koffie met een stroopwafel en ze praten de oren van je hoofd. In het begin denkt iedereen, wat een troep. We staan ook gewoon te zagen en te lassen op straat, maar In Italië kon het allemaal. In Wenen was het juist heel moeilijk. Ze leken eerder een beetje cynisch. In Nederland zijn we heel erg gewend om afval in te zamelen; die cultuur hebben we hier. Dat moesten ze in Wenen nog leren, alles werd weggegooid. Toen het huisje bijna af was kregen we pas het idee dat mensen het ook echt leuk vonden.
Wat is jullie mooiste vondst tot nu toe?
In Milaan hadden we een oude man ontmoet met een ijzeren vakjesbak voor schroefjes en kleine dingetjes. Het was echt een loeizwaar ding. Het stond al jaren in de kelder en het bezorgde hem alleen maar hoofdpijn. Die vierkante vakjes waren precies de maat van een wijnfles, dus wij wilde deze kast heel graag gebruiken voor onze bar. Ineens zag je die sprankeling in zijn ogen, hij zag het nieuw leven krijgen.
Wat is het nu eigenlijk? Architectuur, kunst, een meubel?
Goede vraag. Het heeft heel duidelijk een hint naar architectuur, maar het is meer een identiteitsdrager.Ik denk dat het er niet echt toedoet ‘wat’ het is. Het gaat meer om het proces en de sociale interactie.
Wat verwacht je van de komende week in de Wittevrouwen?
Veel meer dat buurtgevoel. In Leidsche Rijn voelden we niet de echt de sociale cohesie van de wijk. Tijdens het flyeren in de Wittevrouwen kwamen we al snel met veel enthousiaste mensen in gesprek. De container ligt nu al vol spullen en we zijn nog niet eens begonnen. Dat betekent dat de mensen hier zeer betrokken zijn.Het huisje zelf wordt wat kleiner, met meer aandacht voor meubels en oog voor detail. Misschien kunnen we uiteindelijk een terrasje maken. Hoewel, zo te zien hebben we nu eerst dringend een dak nodig.
(c) Lucy, 10 april 2012. Tekst: Joris Roovers. Beeld: Foundation; Lucy.
Goede vraag. Het heeft heel duidelijk een hint naar architectuur, maar het is meer een identiteitsdrager.Ik denk dat het er niet echt toedoet ‘wat’ het is. Het gaat meer om het proces en de sociale interactie.
Wat verwacht je van de komende week in de Wittevrouwen?
Veel meer dat buurtgevoel. In Leidsche Rijn voelden we niet de echt de sociale cohesie van de wijk. Tijdens het flyeren in de Wittevrouwen kwamen we al snel met veel enthousiaste mensen in gesprek. De container ligt nu al vol spullen en we zijn nog niet eens begonnen. Dat betekent dat de mensen hier zeer betrokken zijn.Het huisje zelf wordt wat kleiner, met meer aandacht voor meubels en oog voor detail. Misschien kunnen we uiteindelijk een terrasje maken. Hoewel, zo te zien hebben we nu eerst dringend een dak nodig.
(c) Lucy, 10 april 2012. Tekst: Joris Roovers. Beeld: Foundation; Lucy.